تکرار

هوای این روزهایم بس عجیب است.  

ساعت هایم می گذرند بدون مکثی و بدون هیچ آزاری؛اما نابسامانی هوایم از آنجایی  شروع میشود که شب هایم تکراری از روزهایم می شوند. 

نمیدانم چه چیزی در روزم به مزاج ذهنم خوش می آید که هر شب، تا پا به خواب می گذارم برایم به صورتی دیگر روزآرایی می کند و دست مرامی گیرد و به سر سفره می آورد. 

احساس می کنم این روزها دارند نسخه برداری می شوند. انگار این روزهایم روی دیسکی ذخیره میشوند و باز تکرار می شوند. 

سخت است روزی را دوبار بگذرانی و نتوانی تغییرش دهی ... .

نویسنده : خودم